ساقیا زردی رخسار من از جام تو نیست

خوش بچرخان که لبی سرخ تر از کام تو نیست

زردی روی من از حسرت پنهان دل است

گوش پنهان دلم ، دل زده از نام تو نیست

من سراسر همه تزویر و گناهم به نهان

عشق میگفت که این وسوسه از دام تو نیست

عاشقان را چو نباشد سر دلداگی ات

پس که باشد که شبی درغم  اوهام تو نیست؟

شوق عشقت ز کجا می بَرَدَم تا به کجا

کیست دلداده در این شهر که آرام تو نیست؟

"ثاقب" ار لطف نگارت به خیالت نرسد

دفع غم کن به دعا ، غصه سرانجام تو نیستش